Als je – zoals Dijksma dat doet – geld wilt verdienen in een land waar tegelijkertijd een totale bevolkingsgroep etnisch wordt gezuiverd, dan moet je op professioneel niveau kunnen ‘wegkijken’. Dijksma is die taak op het lijf geschreven. Op de vraag hoe het zit met de mensenrechten in het land en de positie van de Rohingya-bevolking antwoordt zij: “De politieke situatie zal ongetwijfeld soms onder druk staan en de situatie van de vluchtelingen baart mij zorgen.” Het eerste woord van de volgende zin is ‘maar’, wat zoals altijd de waarde van het eerdergenoemde tot niets reduceert. Dijksma spreekt enthousiast verder, over aardappelen en rijst. Het menselijk drama is alweer vergeten.

Politieke situatie staat niet ‘soms onder druk’
Nee Sharon Dijksma, de politieke situatie in Myanmar staat niet ‘soms onder druk’. Al in 1978 – nu 37 jaar geleden – werd de vervolging van de moslimminderheid in het land in de media besproken. In 1982 verloren de Rohingya-moslims – wiens aanwezigheid in het gebied eeuwen eerder al werd opgetekend – ook formeel hun burgerschapsrechten. Sindsdien voert de overheid een gestructureerde en beleidsmatige etnische zuivering uit op deze bevolkingsgroep. Jaar na jaar, maand na maand, dag na dag. Consistent en gecoördineerd. Volgens de VN behoren de Rohingya tot de meest vervolgde volkeren ter wereld. In de New York Times werden de kampen waarin zij op dit moment worden samengedreven omschreven als ’21st century concentration camps’. Dat Dijksma spreekt over een politieke situatie die ‘soms onder druk’ staat is een moedwillige en grove misrepresentatie van de feiten.

Rohingya in Myanmar zijn geen ‘vluchtelingen’
Nee Sharon Dijksma, in het geval van Myanmar gaat het niet om ‘vluchtelingen’, maar om de eigen bevolking. Dit is iets wat de overheid waar Dijksma zaken mee doet simpelweg ontkent. President Thein Sein beweert zonder blikken of blozen dat hij nog nooit van een bevolkingsgroep heeft gehoord die ‘Rohingya’ heet. Dit terwijl er voldoende officiële overheidsdocumenten zijn van vóór 1982 waarin zij gewoon met deze etniciteit werden aangeduid. Als Dijksma zich ook maar één seconde oprecht zorgen zou maken om de mensen die zij aanduidt als ‘vluchtelingen’ zou zij niet in zee gaan met de president die de etnische zuivering van deze bevolkingsgroep ten uitvoer brengt.

Dat Dijksma spreekt over ‘vluchtelingen’ in plaats van een inheemse bevolkingsgroep toont dat zij zich schaamteloos schikt naar het gewenste vocabulaire wat president Thein Sein van alle handelspartners afdwingt. Het woord ‘Rohingya’ mag niet uitgesproken worden, de suggestie dat zij burgers van Myanmar zijn moet worden vermeden.

Dijksma is overigens niet de enige die geen ruggengraat toont ten opzichte van de president van Myanmar. Ook Rutte vermeed netjes het woord ‘Rohingya’ tijdens eerdere ontmoeting met de president van Myanmar, op een steenworp afstand van het Internationaal Strafhof in Den Haag.

Neutraal blijven bij etnische zuivering is onmogelijk
Dat je geen zaken kan doen zonder bloed aan je handen in een land waar een etnische zuivering plaatsvindt, is al lang bekend. Unilever is al enige tijd actief in Myanmar. Reclame materiaal van het bedrijf werd versiert met het logo van de radicaal-boeddhistische 969-beweging. Deze beweging hitst de lokale bevolking op tegen de Rohingya-bevolking. De leider Wirathu voldoet geheel niet aan het beeld dat in het Westen aanwezig is van vreedzame monniken. Hij omschrijft de moslims in het land als ‘wilde honden’ en noemde hij de speciaal gezant van de Verenigde Naties voor de mensenrechten Yanghee Lee een ‘hoer’. Op de cover van Time magazine werd hij in juni 2013 gepresenteerd als ‘The Face of Buddhist Terror’.

Het is onvermijdelijk voor bedrijven als Unilever om actief te zijn in Myanmar zonder geassocieerd te worden met dergelijke gewelddadige groeperingen.
Een bedrijf kan onmogelijk een innocent by-stander zijn bij een volkerenmoord.

Hetzelfde geldt voor Dijksma. Mede onder haar leiding zal Nederland ‘even wegkijken’ bij de etnische zuivering van de Rohingya-bevolking.
Het is een schande.