Een Rohingya moslim met de naam Abdu Rahum is op 31 januari 2017 omstreeks 9 uur avonds vermoord door 5 gewapende boeddhisten in het dorpje Chaung in de regio Pauktaw in Rakhine.

Het levenloze lichaam van Abdu Rahim.

Het levenloze lichaam van Abdu Rahim.

Abdu Rahim (roepnaam: Abdul Loti), Kyaw Soe en Ali waren onderweg naar huis nadat zij dezelfde dag vis hadden verkocht in het nabijgelegen dorp Anuak Ywe op 31 januari 2017. Onderweg kwamen zij in de jungle een groepje agressieve mannen tegen gewapend met messen, stokken en zwaarden. De mannen begonnen opeens uit het niets achter de jongens aan te rennen en probeerde hen te verwonden met hun messen en stokken. Ali en Kyaw Soe konden ontsnappen, maar Abdul Rahim werd omsingeld en werd genadeloos aangevallen. De jongens vluchten naar het dichtstbijzijnde politie bureau en kwamen samen met de politie terug bij de plek van het geweldincident.

Helaas kwam hun hulp te laat en bleek het levenloze lichaam van Abdu Rahim zwaar verminkt. Zijn lichaam werd achtergelaten tussen een groepje struiken. De autoriteiten namen foto’s van het delict en brachten het levenloze lichaam vervolgens naar het dorpje Kan Chaung waar het nu ligt in een ziekenhuis op een nu nog onbekende locatie. Met de details van het onderzoek moet nog naar buiten worden getreden.

(waarschuwing: schokkende beelden!)

Kyaw Soe is doodsbang nadat hij zijn vriend heeft zien liggen tussen de struiken. “Er is geen bescherming voor ons. Onze levens en onze eigendommen zijn hier niet meer veilig. De overheid neemt geen enkele maatregel om ons te beschermen. We voelen ons bekneld en beperkt in ons handelen als burgers. We kunnen niet eens vrij-reizen door het land. Zelfs als wij maar een klein stukje reizen worden we aangevallen en vermoord door de mensen van Rakhine en waar ze ons ook elders mogen vinden of zien. Ze haten ons met volle overtuiging. Het is nu normaal geworden om te beseffen dat de dood vroeg of laat onze kant opkomt. Als dit zo doorgaat hoe kunnen wij dan ooit overleven? Ik vraag en smeek jullie allen om ons te helpen en ons te bevrijden uit deze verschrikkelijke situaties”, aldus de nog steeds bange Kyaw Soe.

Het leven van de Rohingya was al erbarmelijk, maar wordt nu langzamerhand ondragelijk. Ze zijn niet veilig en ondanks dat de overheid zegt dat de maatregelen tegen de Rohingya wettelijk juist zijn en zij niets te vrezen hebben zijn de Rohingya constant het mikpunt van geweld en moord en is hun bestaan alles behalve zeker.